Onze Road Trip
27 Januari 2015 | Australië, Sydney
Ik had het beter bij moeten houden met de verslagen, maar de dagen zijn hier echt sneller voorbij dan gedacht....
Inmiddels iets meer dan een maand geleden, wat voelt als nog maar een week, liep ik door het centrum van Sydney waar alles schitterend was versierd voor de kerstdagen. Ik had niks nodig, dacht ik, maar stuitte op een compleet kerstmannenpak van omgerekend 7 euro. Ik vond het wel een mooi pak om de kerstdagen mee door te komen en gelukkig was er ook een vrouwelijke variant. Met Suus in de aankomst kon die niet missen!
Verder nog een bosje bloemen gekocht en een knuffelje als aankomstcadeautje....niet echt origineel inderdaad, maar toch beter als met lege handen.
Op 20 december moest ik vroeg op om Susan op te gaan halen die een paar uur later zou landen. Ik was ruiiiiiiiim op tijd, dacht ik op dat moment, maar ben in plaats van in de trein te blijven zitten een paar haltes te vroeg uitgestapt (daar kwam ik later achter). Dus ben ik vanuit daar gaan lopen, maar dat bleek verder dan gedacht. Omdat ik niet te laat wilde komen heb ik uiteindelijk de taxi gepakt en ben naar het vliegveld gegaan. Geen idee waarom, maar ik had mn kerstmannenpak meegenomen in het geval ik in een gekke bui was, en dat was ik blijkbaar, om deze aan te trekken en Susan op te wachten.
Dus gewapend met bloemen, een knuffeltje, een zelfgemaakt bordje met “Susan” erop en nog wat andere prullen hoefde ik maar 2 minuten te wachten tot ze daar eindelijk was!
Vanuit daar kon onze reis langs de oostkust van Australie beginnen. Op onze paar mooie dagen in Sydney hebben we even alle highlights hebben meegepakt, zoals het Opera House en Harbour bridge en blijkbaar voor Susan ook de Sephora en de Zara.
Een andere onvergetelijke ervaring was het dinertje in de Sydney Tower (bedankt fam. Van den Broek!), wat het hoogste punt is van Sydney en waar je een schitterend uitzicht hebt in een rondraaiende toren.
Uiteindelijk was het tijd om het campertje te gaan halen en te beginnen met de reis. De bedoeling was om in het begin zoveel mogelijk kilometers te maken omdat in het begin van de reis minder te zien is. We zijn als eerste beland in Port Maquirie waar we ’s avonds op een camping aankwamen. Hier bleek dat onze stroom van de camper het niet deed en na veel gerommel bleek het echt aan de camper te liggen. Fijn....want een ventilatortje ’s nachts was voor ons niet te missen.
Daar bovenop kwam bij dat er een of andere rare gast rond liep op de camping die ons een hele tijd stalkte. Om je een beetje een idee te geven hoe eng deze gast eruit zag: Smeagol van Lord of The Rings met twee glazen ogen. Als je die niet kent: google t even. Hij was blijkbaar zo geinteresseerd in onze namen dat hij dit een uur aan een stuk heeft gevraagd.
Gelukkig hadden we een fakkel bij waarmee we hem weg konden jagen......nee grapje, gelukkig ging hij na een tijdje vanzelf weg.
De volgende dag stond Coffs harbour op de planning waar we de camper hebben na laten kijken. We zijn hem uiteindelijk heel de dag kwijt geweest en hebben wat gewinkeld, omdat we nergens anders naartoe konden.
Byron Bay was echt een leuke plaats waar we langer hadden willen blijven. Dreadlocks, blote voeten, weed en drank zijn een beetje de woorden die Byron Bay samen zouden kunnen vatten.
Verder hebben we die volgende dagen aan het strand gelegen, koala’s geknuffeld, kangaroos geaaid, hagedissen gespot.
Vanuit Brisbane zijn we doorgegaan naar Hervey Bay waar we vanuit daar naar Fraser Island zouden gaan voor twee dagen. In Hervey Bay hebben we voor het eerst onze camper aan de kant van de weg gezet (en hadden dus geen stroom). Dat hebben we geweten ook: ik was blij dat het 6 uur ’s ochtends was, zodat ik mijn bed uit kon. Als ik dat niet had gedaan had ik er waarschijnlijk toch wel vanzelf uitgedreven.
De dag hiervoor houden we trouwens bij een boer op een boerderij geslapen. Schitterende plek en kregen van alles aangeboden van de mensen daar die een soort van familiefeestje aan het houden waren.
Vanuit Hervey Bay werd de trip doorgezet naar Fraser Island: het grootste zandeiland van de wereld waar we een paar dagen met een 4x4 zouden gaan touren. Samen met nog 2 NL’ers, een Indiaan en twee belskes deelden we de jeep en hebben echt schitterende dingen gezien. Natuurlijk ook veel gelachen en mijn belgisch een beetje opgekrikt! We zijn naar een kristalhelder meer gegaan, riviertjes en bergtopjes bezocht en door het regenwoud gelopen. Fraser Island staat bekend om zijn dingo’s. Dat zijn een soort van wilde honden (lijken op vossen) en soms kom je er wel is een tegen volgens de tour guides.
Na twee volle dagen op Fraser te zijn geweest hadden we nog geen dingo gezien en we waren al op de terugweg om de ferry te pakken om terug naar het vaste land te gaan. Je raad het al:............ spotten we nog ff gauw een dingo, behalve Susan die ervoor had gekozen om even naar de WC te gaan.
Na twee van de mooiste dagen van de trip zijn we doorgegaan naar een plaatsje wat 1770 heet. Daar hebben we onze caravan op een plek gezet ongeveer 10 meter van het strand en hebben we wat gerelaxed en zijn we terug op adem gekomen van twee zware dagen op Fraser.
We hadden besloten de volgende dag ongeveer 800 kilometer te gaan rijden, omdat er niet veel te zien was rond dat gebied. Gewapend met frisse zin en wat RedBull kwamen we na een lange trip aan in Airlie Beach. Airlie is een beetje het Chersonissos van Queensland met een heel lelijk strand, maar een prachtige lagoon. Vanuit hier zijn we de Whisunday Islands gaan bezoeken met een zeilboot. Op Whitehaven beach hebben we ongetwijfeld het meest witte strand en kristalheldere water gezien. Je moest hier wel “stinger suits” dragen (een pak tegen kwallenbeten), omdat het kwallenseizoen was. Er zwemmen daar blijkbaar piepkleine kwalletjes die je binnen een minuut plat hebben liggen.
Die dag hebben we daar ook gesnorkeld in het azuurblauwe water tussen het koraal en hebben zeer grote vissen gezien en ook kleine vissen die zowat licht afgaven. Helaas geen haaien gezien, waar veel andere mensen die wel hebben gezien.
Die dagen erna zijn we doorgereisd naar onze eindbestemming Cairns waar we door watervallen hebben gezwommen, schildpadden hebben gespot, boswandelingen hebben gemaakt, bloedzuigers van onze voeten getrokken, de meest indrukwekkende vijgenboom gezien, een vogelbekdier zien zwemmen, in lagoons gezommen, natuurlijk lekker hebben gegeten en gedronken.
De eerste camping waar we verbleven heb ik geen oog dicht gedaan, omdat het scheen dat we in de slechtste buurt van Cairns zaten, waar regelmatig werd ingebroken en mensen werden aangevallen. Gelukkig niks gebeurt, maar de volgende ochtend wel gelijk een andere camping gezocht waar we onze laatste nacht van de trip verbleven.
Natuurlijk nog veel meer dingen gezien en meegemaakt, maar om dat in een kort verhaal te zetten valt niet mee! Je zult de foto’s nog wel zien
Dat was m voor deze keer.
Ik heb het nog steeds goed naar mijn zin en m’n stage bevalt ook echt heel goed (hopelijk zoeken ze nog iemand voor vast ;) ) Grapje natuurlijk! Ik mis mijn vrienden en familie wel met tijden, maar het zal ook niet lang meer duren voordat ik die allemaal zie, aangezien de tijd hier echt vliegt!.
Groetjes en tot snel!
Inmiddels iets meer dan een maand geleden, wat voelt als nog maar een week, liep ik door het centrum van Sydney waar alles schitterend was versierd voor de kerstdagen. Ik had niks nodig, dacht ik, maar stuitte op een compleet kerstmannenpak van omgerekend 7 euro. Ik vond het wel een mooi pak om de kerstdagen mee door te komen en gelukkig was er ook een vrouwelijke variant. Met Suus in de aankomst kon die niet missen!
Verder nog een bosje bloemen gekocht en een knuffelje als aankomstcadeautje....niet echt origineel inderdaad, maar toch beter als met lege handen.
Op 20 december moest ik vroeg op om Susan op te gaan halen die een paar uur later zou landen. Ik was ruiiiiiiiim op tijd, dacht ik op dat moment, maar ben in plaats van in de trein te blijven zitten een paar haltes te vroeg uitgestapt (daar kwam ik later achter). Dus ben ik vanuit daar gaan lopen, maar dat bleek verder dan gedacht. Omdat ik niet te laat wilde komen heb ik uiteindelijk de taxi gepakt en ben naar het vliegveld gegaan. Geen idee waarom, maar ik had mn kerstmannenpak meegenomen in het geval ik in een gekke bui was, en dat was ik blijkbaar, om deze aan te trekken en Susan op te wachten.
Dus gewapend met bloemen, een knuffeltje, een zelfgemaakt bordje met “Susan” erop en nog wat andere prullen hoefde ik maar 2 minuten te wachten tot ze daar eindelijk was!
Vanuit daar kon onze reis langs de oostkust van Australie beginnen. Op onze paar mooie dagen in Sydney hebben we even alle highlights hebben meegepakt, zoals het Opera House en Harbour bridge en blijkbaar voor Susan ook de Sephora en de Zara.
Een andere onvergetelijke ervaring was het dinertje in de Sydney Tower (bedankt fam. Van den Broek!), wat het hoogste punt is van Sydney en waar je een schitterend uitzicht hebt in een rondraaiende toren.
Uiteindelijk was het tijd om het campertje te gaan halen en te beginnen met de reis. De bedoeling was om in het begin zoveel mogelijk kilometers te maken omdat in het begin van de reis minder te zien is. We zijn als eerste beland in Port Maquirie waar we ’s avonds op een camping aankwamen. Hier bleek dat onze stroom van de camper het niet deed en na veel gerommel bleek het echt aan de camper te liggen. Fijn....want een ventilatortje ’s nachts was voor ons niet te missen.
Daar bovenop kwam bij dat er een of andere rare gast rond liep op de camping die ons een hele tijd stalkte. Om je een beetje een idee te geven hoe eng deze gast eruit zag: Smeagol van Lord of The Rings met twee glazen ogen. Als je die niet kent: google t even. Hij was blijkbaar zo geinteresseerd in onze namen dat hij dit een uur aan een stuk heeft gevraagd.
Gelukkig hadden we een fakkel bij waarmee we hem weg konden jagen......nee grapje, gelukkig ging hij na een tijdje vanzelf weg.
De volgende dag stond Coffs harbour op de planning waar we de camper hebben na laten kijken. We zijn hem uiteindelijk heel de dag kwijt geweest en hebben wat gewinkeld, omdat we nergens anders naartoe konden.
Byron Bay was echt een leuke plaats waar we langer hadden willen blijven. Dreadlocks, blote voeten, weed en drank zijn een beetje de woorden die Byron Bay samen zouden kunnen vatten.
Verder hebben we die volgende dagen aan het strand gelegen, koala’s geknuffeld, kangaroos geaaid, hagedissen gespot.
Vanuit Brisbane zijn we doorgegaan naar Hervey Bay waar we vanuit daar naar Fraser Island zouden gaan voor twee dagen. In Hervey Bay hebben we voor het eerst onze camper aan de kant van de weg gezet (en hadden dus geen stroom). Dat hebben we geweten ook: ik was blij dat het 6 uur ’s ochtends was, zodat ik mijn bed uit kon. Als ik dat niet had gedaan had ik er waarschijnlijk toch wel vanzelf uitgedreven.
De dag hiervoor houden we trouwens bij een boer op een boerderij geslapen. Schitterende plek en kregen van alles aangeboden van de mensen daar die een soort van familiefeestje aan het houden waren.
Vanuit Hervey Bay werd de trip doorgezet naar Fraser Island: het grootste zandeiland van de wereld waar we een paar dagen met een 4x4 zouden gaan touren. Samen met nog 2 NL’ers, een Indiaan en twee belskes deelden we de jeep en hebben echt schitterende dingen gezien. Natuurlijk ook veel gelachen en mijn belgisch een beetje opgekrikt! We zijn naar een kristalhelder meer gegaan, riviertjes en bergtopjes bezocht en door het regenwoud gelopen. Fraser Island staat bekend om zijn dingo’s. Dat zijn een soort van wilde honden (lijken op vossen) en soms kom je er wel is een tegen volgens de tour guides.
Na twee volle dagen op Fraser te zijn geweest hadden we nog geen dingo gezien en we waren al op de terugweg om de ferry te pakken om terug naar het vaste land te gaan. Je raad het al:............ spotten we nog ff gauw een dingo, behalve Susan die ervoor had gekozen om even naar de WC te gaan.
Na twee van de mooiste dagen van de trip zijn we doorgegaan naar een plaatsje wat 1770 heet. Daar hebben we onze caravan op een plek gezet ongeveer 10 meter van het strand en hebben we wat gerelaxed en zijn we terug op adem gekomen van twee zware dagen op Fraser.
We hadden besloten de volgende dag ongeveer 800 kilometer te gaan rijden, omdat er niet veel te zien was rond dat gebied. Gewapend met frisse zin en wat RedBull kwamen we na een lange trip aan in Airlie Beach. Airlie is een beetje het Chersonissos van Queensland met een heel lelijk strand, maar een prachtige lagoon. Vanuit hier zijn we de Whisunday Islands gaan bezoeken met een zeilboot. Op Whitehaven beach hebben we ongetwijfeld het meest witte strand en kristalheldere water gezien. Je moest hier wel “stinger suits” dragen (een pak tegen kwallenbeten), omdat het kwallenseizoen was. Er zwemmen daar blijkbaar piepkleine kwalletjes die je binnen een minuut plat hebben liggen.
Die dag hebben we daar ook gesnorkeld in het azuurblauwe water tussen het koraal en hebben zeer grote vissen gezien en ook kleine vissen die zowat licht afgaven. Helaas geen haaien gezien, waar veel andere mensen die wel hebben gezien.
Die dagen erna zijn we doorgereisd naar onze eindbestemming Cairns waar we door watervallen hebben gezwommen, schildpadden hebben gespot, boswandelingen hebben gemaakt, bloedzuigers van onze voeten getrokken, de meest indrukwekkende vijgenboom gezien, een vogelbekdier zien zwemmen, in lagoons gezommen, natuurlijk lekker hebben gegeten en gedronken.
De eerste camping waar we verbleven heb ik geen oog dicht gedaan, omdat het scheen dat we in de slechtste buurt van Cairns zaten, waar regelmatig werd ingebroken en mensen werden aangevallen. Gelukkig niks gebeurt, maar de volgende ochtend wel gelijk een andere camping gezocht waar we onze laatste nacht van de trip verbleven.
Natuurlijk nog veel meer dingen gezien en meegemaakt, maar om dat in een kort verhaal te zetten valt niet mee! Je zult de foto’s nog wel zien
Dat was m voor deze keer.
Ik heb het nog steeds goed naar mijn zin en m’n stage bevalt ook echt heel goed (hopelijk zoeken ze nog iemand voor vast ;) ) Grapje natuurlijk! Ik mis mijn vrienden en familie wel met tijden, maar het zal ook niet lang meer duren voordat ik die allemaal zie, aangezien de tijd hier echt vliegt!.
Groetjes en tot snel!
-
27 Januari 2015 - 06:37
Ruud Hopman:
Mooi verslag ricky!!
Maar had je al vertelt he is andere planeet ,en je wilt bijna niet meer terug naar Nederland.
Maar goed het gaat alweer opschieten voor je geniet er nog lekker van,tot snel weer.
groetjes.
Ruud & Karien -
27 Januari 2015 - 06:53
Miranda Van Den Broek:
Hey Ricky,wat betreft het etentje heel graag gedaan -
27 Januari 2015 - 08:26
Miranda Van Den Broek:
de ene reactie staat het meeste niet bij -
27 Januari 2015 - 08:46
Corina:
hoi Ricky
Wat een mooi verslag weer!!
Jullie hebben echt genoten en heel veel gezien en meegemaakt.
Fijn dat je het naar je zin hebt en dat het goed gaat met je stage(gelukkig was het een grapje dat je daar wel wilde blijven)!
Geniet er nog maar van en tot -
27 Januari 2015 - 08:48
Corina :
he wat raar de laatste regels staan er niet bij??
Maar die waren geniet er nog maar van en tot -
27 Januari 2015 - 08:49
Corina :
groetjes van Corina en de rest!!! -
27 Januari 2015 - 09:24
Jan En Adrie:
Mooi verslag jongen en wij zijn blij dat je het naar je zin hebt nog ff volhouden jongen het is weer zo voorbij en geniet er nog van tot gauw he groetjes van ons -
27 Januari 2015 - 09:50
Diny Olsthoorn:
Wat een leuk verslag Ricky en Susan. Jullie hebben genoten, dat kan ook haast niet anders ... touren door zo'n prachtig land ... (Ik zag ook veel bekende namen voorbijkomen waar Céline ook geweest is 2 jaar geleden). Geniet nog maar even door en veel succes met je stage! Groetjes vanaf een enigszins bewolkte Struikhei in Sprundel.
-
27 Januari 2015 - 10:38
Robin Kr:
Ik mis jou ook ricky... xxx -
27 Januari 2015 - 11:05
GK:
Leuk verslag moatt!! Echt jaloersmakend ;-).
Geniet van je laatste tijd daar!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
